gdinucci300x300

Nomo:
Giorgio Di Nucci

Rolo plenumata en Estraro:
Prezidanto, Homrimeda kaj lokkluba komisiono, administranto Kurso de Esperanto (KaPe)

Retpoŝtadreso:
giorgio.dinucci@esperanto.it

Prezentado:
Naskiĝinta en Ĉivitavekja (Civitavecchia) en la jaro 1997, mi kreskiĝis en la urbeto Izernja (Isernia), regione Molizo.
Nuntempe mi studas fortepianon ĉe Konservatorio en Kampobaso (Campobasso), kaj strebas por iĝi profesia muzikisto.
Malkovrinte Esperanton en 2012 danke al la historia Moliza esperantisto Amerigo Iannacone, min tuj ravis kaj impresis ĝiaj idealoj kaj ĝia lingva strukturo: mi tuj lernis ĝin kaj, post unu jaro, mi jam estis partoprenanta mian unuan Internacian Junularan Festivalon.
Nun, kvar jaroj post tiu momento, mi trovas min Prezidanto de Itala Esperantista Junularo, jam estinte Ĝenerala Sekretario lastjare. Eĉ ne sentante tute taŭga por tiu ĉi rolo, mi esperas plenumi ĝin laŭ plej eble digne kaj produkteme, en la klopodo doni iom al asocio (kaj, pli ĝenerale, al movado) kiu multege estas donanta al mi.gdinucci300x300

Nome:
Giorgio Di Nucci

Ruolo ricoperto nell’Estraro:

Presidente, commissione risorse umane e gruppi locali, amministrazione Kurso de Esperanto (KaPe)

Indirizzo di posta elettronica:

giorgio.dinucci@esperanto.it

Presentazione:

Nato a Civitavecchia nel 1997, sono cresciuto nella cittadina di Isernia, in Molise.
Al momento studio pianoforte presso il Conservatorio di Campobasso, e sto lavorando per diventare un musicista professionista.
Scoperto l’esperanto nel 2012 grazie allo storico esperantista molisano Amerigo Iannacone, sono rimasto affascinato e colpito dai suoi ideali e dalla sua struttura linguistica, imparandolo subito e partecipando, l’anno dopo, al mio primo Festival Giovanile Internazionale.
Adesso, a quattro anni di distanza da quel momento, mi ritrovo ad essere Presidente della Gioventù Esperantista Italiana, dopo un anno già trascorso nel direttivo come Segretario Generale. Pur non sentendomi completamente all’altezza di questo ruolo, spero di svolgerlo nel modo più dignitoso e produttivo possibile, cercando di dare qualcosa a un’associazione (e, più in generale, a un movimento) che a me sta dando tantissimo.